Haaretz Τρίτη 7.3.2017
Moshe Arens
Η έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή αμφισβητεί πολλές από τις πληροφορίες για τη διαδικασία λήψης αποφάσεων κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης «Τσουκ Εϊτάν». Αν και υπάρχει περιθώριο άσκησης κριτικής σε ορισμένα σημεία, η διαδικασία λήψης αποφάσεων σε θέματα που σχετίζονται με στρατιωτικές επιχειρήσεις έχει βελτιωθεί σημαντικά από την ίδρυση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας το 1999, και ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια, από τότε που το Συμβούλιο αποτελεί τμήμα της αλυσίδας λήψης αποφάσεων.
Δεδομένου ότι το Υπουργικό Συμβούλιο αποτελείται από υπουργούς, που εκπροσωπούν διάφορα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, και που μπορεί να είναι ακόμη και πολιτικοί αντίπαλοι, οι αποφάσεις του είναι ενίοτε οδυνηρές λόγων πολιτικών αντιθέσεων. Αυτό είναι το αναπόφευκτο τίμημα που πρέπει να καταβληθεί για να υπάρχει η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Δεν υπάρχει λόγος να αναμένουμε πραγματικές βελτιώσεις σ’ αυτόν τον τομέα μελλοντικά. Πρέπει να εξεταστεί το βασικό σχέδιο των στρατιωτικών επιχειρήσεων, όπως αυτό παρουσιάστηκε από την τριάδα που έχει την ευθύνη του, δηλ. από τον πρωθυπουργό, τον Υπουργό Άμυνας και τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, εν αναμονή περαιτέρω βελτιώσεων σε περίπτωση που απαιτηθεί εκ νέου ανάληψη στρατιωτικής δράσης στη Λωρίδα της Γάζας.
Στην έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή υπογραμμίζεται το γεγονός ότι οι σήραγγες, που έσκαψε η Χαμάς, ήταν το κυριότερο πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπίσει το Ισραήλ κατά τη διάρκεια της επιχείρησης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αποτέλεσαν σοβαρό πρόβλημα για τους ισραηλινούς πολίτες που ζουν πλησίον της Λωρίδας της Γάζας, οι οποίοι ενδεχόταν να δεχτούν αιφνιδιαστική επίθεση από τρομοκράτες που έβγαιναν από σήραγγες κοντά στα σπίτια τους. Αντίθετα, το μεγαλύτερο πρόβλημα στρατηγικής φύσεως είναι τα αποθέματα όλμων και πυραύλων που έχουν στα χέρια τους η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ. Οι όλμοι συνιστούν απειλή για το σύνολο του πληθυσμού που ζει πλησίον της Λωρίδας, ενώ οι πύραυλοι μεγαλύτερου βεληνεκούς απειλούν ολόκληρο το νότιο Ισραήλ. Οι συστοιχίες του Σιδηρού Θόλου αποτελούν μόνο μερική απάντηση σ’ αυτές τις απειλές.
Μια ακόμη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Χαμάς, αν παραστεί ανάγκη για μια τέτοια, θα είναι η τέταρτη κατά σειρά τα τελευταία χρόνια. Κι αν πάλι μιλάμε για επιχείρηση παρόμοια με την «Τσουκ Εϊτάν», μήπως δεν θα διαρκέσει πολλές εβδομάδες, δεν θα περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό θυμάτων και από τις δύο πλευρές και δεν θα εντείνει τις πιέσεις από τη μεριά της διεθνούς κοινότητας, η οποία θα κάνει έκκληση για ανοχή και αυτοσυγκράτηση; και, μήπως ο στόχος της, όπως ο στόχος των προηγούμενων επιχειρήσεων, δεν θα περιορίζεται στην επίτευξη μερικών ετών ειρήνης κατά τη διάρκεια των οποίων δεν θα εκτοξεύονται πύραυλοι από τη Λωρίδα στο Ισραήλ; ή θα έχει σκοπό της να εξαλείψει εντελώς την απειλή εναντίον των ισραηλινών αμάχων; στα καθήκοντα βεβαίως του Γενικού Επιθεωρητή δεν περιλαμβάνεται η ενασχόληση με αυτά τα ζητήματα, και αυτά πρέπει να συζητηθούν στο Υπουργικό Συμβούλιο, πριν φτάσει η επόμενη φορά.
Θα πρέπει να επανεξεταστεί ο ισχυρισμός που ακούγεται κατά καιρούς, σύμφωνα με τον οποίο το καθεστώς της Χαμάς είναι προτιμότερο από οποιαδήποτε εναλλακτική λύση, και ως εκ τούτου, δεν πρέπει να πληγούν οι ηγέτες της. «Σύνδρομο Βάλτου» ονομάζεται το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο, ένα θανάσιμο πλήγμα εναντίον της Χαμάς, ώστε να μη μπορεί πλέον να εκτοξεύει πυραύλους και να σκάβει σήραγγες, θα οδηγήσει αναπόφευκτα τις ΙΔΑ μέσα στις λάσπες της Γάζας επ΄ αόριστον, μια κίνηση με αμφίβολη εγκυρότητα. Θα χρειαστεί να επιβληθεί στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας να εξετάσει εναλλακτικές λύσεις για την συνεχιζόμενη παραμονή των ΙΔΑ στη Γάζα με την ολοκλήρωση της στρατιωτικής επιχείρησης. Πολλοί βεβαίως θα συμφωνήσουν ότι η επανάληψη των επιτυχιών της επιχείρησης «Τσουκ Εϊτάν» -σε περίπτωση ενός νέου γύρου μαχών- δεν θα πρέπει να θεωρείται πλήρως ικανοποιητική από την άποψη της ασφάλειας του Ισραήλ. Ανεξάρτητα από το ερώτημα εάν θεωρούμε την επιχείρηση «Τσουκ Εϊτάν» επιτυχία ή αποτυχία, είναι σαφές ότι την επόμενη φορά θα χρειαστεί να επιτύχουμε τους στόχους της επιχείρησης εντός συγκεκριμένων ημερών και όχι εβδομάδων. Και, αν υπάρξει νέα επιχείρηση, σκοπός της θα πρέπει να είναι η επίτευξη διαρκούς ειρήνης στον νότο. Η συνταγή «ειρήνη για ειρήνη», η οποία είχε διακηρυχθεί την τελευταία φορά και η οποία παρέσχε ασυλία στη ηγεσία της Χαμάς στη Γάζα, δεν πέτυχε τον στόχο της.
http://www.haaretz.co.il/.premium-1.3905870?=&ts=_1488881552898