Cohen.gr Τρίτη 25.9.2018
Του Τεύκρου Επ. Σακελλαρόπουλου (Teucris)
Το να εγκαταλείψει κάποιος την εξουσία είναι περίπου ως προσωπική αυτοκτονία. Τα αξιώματα κάθε είδους δημιουργούν μία μέθη και πλέον το να απαιτείς από κάποιον να εγκαταλείψει τη θέση του είναι περίπου κάτι ανάλογο με το να προσπαθείς να απομακρύνεις έναν μεθυσμένο σε πλήρη ευφορία από την πίστα.
Κανένα επιχείρημα δεν πείθει έναν μεθυσμένο. Και κανένα αξίωμα εξουσίας δεν εξαιρείται του κανόνος. Και εάν αυτό είναι αλήθεια για μία θέση προέδρου τοπικού συμβουλίου, αναλογιστείτε τι συμβαίνει στις περιπτώσεις πολύ υψηλών θέσεων (από πλευράς ισχύος).
Ο Πρόεδρος Νίξον προκειμένου να φτάσει να υποβάλλει την παραίτησή του από το Προεδρικό αξίωμα των Η.Π.Α., ίσως την ισχυρότερη θέση του πλανήτη μας, φανταστείτε τι δίλημμα είχε να αντιμετωπίσει.
Εάν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις δικτατόρων, όπου δεν υπάρχει επιστροφή, διότι εκεί πρέπει να φέρεις μέχρι τέλους το φορτίο της εξουσίας, σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις πρέπει να στριμωχτείς τόσο πολύ, ώστε η παραίτηση ή η προκήρυξη εκλογών να αποτελεί την βέλτιστη διέξοδο. Και με τον όρο βέλτιστη διέξοδο (και όχι λύση) εννοώ να έχεις τερματίσει κάθε άλλη δυνατότητα διαφυγής και να κινδυνεύεις να καταδικαστείς είτε για κάποιο σοβαρότατο αδίκημα είτε να υποστείς έναν αφόρητο καταστροφικό διασυρμό ή ακόμα να είσαι ένα βήμα πριν από υπόδικος για εθνικό έγκλημα.
Τότε επιλέγεις την πολύ οδυνηρή εκδοχή της εξόδου.
Συνήθως οι έχοντες τα κλειδιά της πίεσης για την αποβολή σου από το αξίωμα, σου χρυσώνουν το χάπι με το να σε εφοδιάσουν με μία πιστευτή ή έστω ανεκτή δικαιολογία, προκειμένου να μην δημιουργήσεις προβλήματα και να μην διωχθείς. Βλέπετε τα ανταλλάγματα της εξουσίας είναι πολύ μεγάλης αξίας!
Είναι σε κάθε περίπτωση προφανές πως έχει μεγάλη σημασία η πραγματική δύναμη και όχι το αξίωμα. Στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός συγκεντρώνει σημαντικά περισσότερες εξουσίες σε σχέση με τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. ή τον πρωθυπουργό της Γαλλίας, αλλά όχι και τον Πρόεδρο της ίδιας χώρας.
Συνεπώς οποιαδήποτε άλλη εκδοχή παραίτησης ή προκήρυξης εκλογών αποτελεί ευσεβή πόθο εκτός εάν υπάρχει μία όντως (υπαρκτή ή ανύπαρκτη) αλλά ουσιαστική και ισχυρότατη μορφή πίεσης σε προσωπικό επίπεδο.
Άλλωστε θα συζητάμε για εκλογές (again & again), πάλι και πάλι.