30.8.10
Ζαν Κοέν

Ο Reginald Levy, που πέθανε την 1η Αυγούστου σε ηλικία 88 ετών, ήταν ο Βρετανός κυβερνήτης του Boeing 707 των αερογραμμών της εταιρίας Sabena που κατελήφθη από αεροπειρατές της τρομοκρατικής οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης το 1972. Ήταν αυτός που διαπραγματεύτηκε με τους αεροπειρατές ψύχραιμα και χαιρετίστηκε ως ήρωας μετά την επιτυχή κατάληψη του αεροπλάνου από τους κομάντος.

 

Ο Reginald Levy το 1972 αμέσως μετά τη λήξη της αεροπειρατείας.

Ο Reg Levy συνοδευόμενος από τη σύζυγό του απογειώθηκε από τις Βρυξέλλες για το Τελ Αβίβ στις 9 Μαΐου του 1972. Είχε τα 50ά του γενέθλια και η εταιρία επέτρεψε στη γυναίκα του να το συνοδεύσει. Μετά την προγραμματισμένη στάση στη Βιένη, είχε ήδη απογειώσει το αεροπλάνο στα 33.000 πόδια όταν δύο άντρες εισέβαλαν στο πιλοτήριο. Ο ένας έβαλε ένα όπλο στο κεφάλι του Levy και ο άλλος κρατούσε μια αφοπλισμένη χειροβομβίδα. Εν τω μεταξύ δύο γυναίκες συνεργοί είχαν κρύψει Semtex στα βαλιτσάκια τους.

Ο Levy πήρε εντολή να πετάξει προς το αεροδρόμιο του Lod (πάντα στον προγραμματισμένο προορισμό) και προχώρησε όσο πιο αργά μπορούσε προκειμένου να επιτρέψει σε όσους βρίσκονταν στο έδαφος να προετοιμαστούν. Ενώ ο πρώτος αξιωματικός του κατάφερε να εκπέμψει κωδικοποιημένο μήνυμα ότι στο αεροπλάνο είχε εκδηλωθεί αεροπειρατία, ο Levy κατάφερε να εκπέμψει το δικό του μήνυμα προς το πλήρωμα καμπίνας: κανείς δεν έπρεπε να αναφέρει πως η γυναίκα του βρισκόταν ανάμεσα στους επιβάτες.

Το αεροπλάνο προσγειώθηκε τη νύχτα και παρέμενε σε ένα απομακρυσμένο τμήμα του αεροδρόμιο. Χωρίς να το γνωρίζει κανείς από τους επιβαίνοντες στο αεροπλάνο, οι Ισραηλινοί κομάντος έλαβαν θέσεις κάτω από το αεροπλάνο από τη στιγμή που αυτό ακινητοποιήθηκε και ξεφούσκωσαν τα λάστιχά του.

Οι τρομοκράτες επικοινώνησαν με τον πύργο ελέγχου και απαίτησαν την απελευθέρωση περισσοτέρων από 300 φυλακισμένους -διαφορετικά θα ανατίναζαν το αεροπλάνο. Όμως την επόμενη ημέρα εκνευρίστηκαν και ταράχτηκαν καθώς συνειδητοποίησαν πως οι Ισραηλινοί κέρδιζαν χρόνο. Όταν ο Levy είδε τις γυναίκες αεροπειρατές να κλαίνε και να φιλούν τους άντρες αεροπειρατές, ήταν πεπεισμένος πως επρόκειτο να ανατινάξουν το αεροπλάνο. Άρπαξε μια γυναίκα αεροπειρατή αλλά τον εξουδετέρωσαν. Εκείνη τη στιγμή ανακοινώθηκε στους τρομοκράτες από τον πύργο ελέγχου ότι ο Ερυθρός Σταυρός ήθελε να τους μιλήσει.

Στον Levy επετράπη να φύγει από το αεροπλάνο προκειμένου να λάβει μέρος στις διαπραγματεύσεις με την Ισραηλινή αντιπροσωπεία της οποίας ηγείτο ο στρατηγός Μοσέ Νταγιάν, τότε Υπουργός Αμύνης του Ισραήλ. Αφού έδωσε και την παραμικρή λεπτομέρεια για τις θέσεις τους εντός της καμπίνας, δόθηκε εντολή στον Levy να επιστρέψει στο αεροπλάνο και να πει στους τρομοκράτες πως οι Ισραηλινοί αποδεχόντουσαν τα αιτήματά τους. Σκίρτησαν από χαρά όταν άκουσαν στο ραδιόφωνο μια φωνή να λέει στα Αραβικά. Στην πραγματικότητα ο υποτιθέμενος απελευθερωθείς κρατούμενος ήταν ένας Βεδουίνος αξιωματικός του Ισραηλινού Στρατού.

Με την εξωτερική θερμοκρασία να ανεβαίνει, οι τρομοκράτες πείστηκαν να επιτρέψουν να ανοίξουν οι πόρτες του αεροπλάνου για αερισμό. Αργά το απόγευμα πλησίασαν το αεροπλάνο μηχανικοί που έφεραν μαζί τους ένα καινούριο σετ από λάστιχα. Οι “μηχανικοί” ήσαν από την επίλεκτη Ισραηλινή μονάδα Sayeret Matkal, υπό τη διοίκηση του Εχούντ Μπάρακ, του μελλοντικού Ισραηλινού Πρωθυπουργού (ένας από τους στρατιώτες του ήταν άλλος ένας Ισραηλινός Πρωθυπουργός, ο Μπενγιαμίν Νετανιάου). Κατά τη διάρκεια της μακράς παραμονής, η ομάδα των κομάντος είχε κάνει εξάσκηση σε ένα άλλο Boeing 707. 

Κάποιοι από τους “μηχανικούς” πήδηξαν στα φτερά σαν να επρόκειτο να κάνουν σέρβις στο αεροπλάνο. Μέσα σε λίγα λεπτά οι κομάντος είχαν εισέλθει στο αεροπλάνο, όπου σκότωσαν τους δύο άντρες τρομοκράτες και τραυμάτισαν μία από τις γυναίκες. Κατά τη διάρκεια των πυροβολισμών που διήρκεσαν 10 δευτερόλεπτα, ο Levy έρποντας διέσχισε τον κεντρικό διάδρομο της καμπίνας και εντόπισε τη γυναίκα του. Η εικοσάωρη δοκιμασία έλαβε τέλος και οι επιβάτες αποβιβάστηκαν. Ο Levy παρατήρησε πως πολλοί κράταγαν σφικτά τα πράγματα που είχαν αγοράσει από τα duty-free καταστήματα.

Εκείνο το απόγευμα ο Μοσέ Νταγιάν προσκάλεσε σε δείπνο τον Levy και τη σύζυγό του, όπου όλοι τραγούδαγαν το Happy Birthday. Την επόμενη ημέρα οι οικογένεια Levy ήσαν προσκεκλημένοι της Πρωθυπουργού Γκόλντα Μέιρ σε δείπνο όπου παρευρίσκοντο όλοι οι πολιτικοί ηγέτες του Ισραήλ.

Ο Levy επέμενε να πετάξει με το Boeing πίσω στις Βρυξέλλες, όπου ο ίδιος, η σύζυγος και το πλήρωμά του έτυχαν υποδοχής ηρώων. Ο Βασιλιάς του Βελγίου έχρισε τον Levy Ιππότη του Τάγματος του Στέμματος.

Ο Reginald Levy γεννήθηκε στις 8 Μαΐου του 1922 στο Πόρτσμουθ, αλλά έζησε στο Λάνκσαϊρ μαζί με τη νεαρή σύζυγό του, όπου ο Εβραίος πατέρας του διηύθυνε κινηματογράφους. Ο Reg σπούδασε στο Ινστιτούτο Λίβερπουλ και στο Blackpool Grammar School. Η θέα ενός αεροπλοίου Graf Zeppelin πάνω από τον Πύργο και μια επίσκεψη στο Ιπτάμενο Τσίρκο του Alan Gobham τού ενέπνευσε μια διά βίου αγάπη για το αεροπλάνο και τις πτήσεις.

Ο Levy ήταν μόλις 18 ετών όταν κατετάγη εθελοντικά στη RAF και ανήκε στο πρώτο στρατιωτικό τμήμα με Ικάρους που ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να εκπαιδευτούν ως πιλότοι στον σχηματισμό Arnold, ένα διμερές σχήμα που ενεπνεύσθη ο στρατηγός “Hap” Arnold των Ιπταμένων Σωμάτων των ΗΠΑ. Ο Levy αποφοίτησε στους έξι πρώτους από μια τάξη 300 Ικάρων και επέστρεψε στην Αγγλία για να καταταγεί στα βομβαρδιστικά.

Αμέσως μόλις υπήχθη στο σμήνος No 105 η μονάδα Blenheims αντικαταστάθηκε από την Mosquitos. Τη νύχτα τη; 30ης Οκτωβρίου του 1942 o Levy με τον πλοηγό του εστάλησαν σε επίθεση του γερμανικού νυκτερινού αεροδρομίου στο Leeuwarden στην Βόρεια Ολλανδία. Καθώς άφηνε τις βόμβες από από ύψος 50 ποδών, αντιαεροπορικά πυρά έπληξαν το ρύγχος του αεροπλάνου μαζί με τα όργανα πτήσης του και ένας από τους κινητήρες του τιλύχθηκε στις φλόγες.

Παρότι πληγωμένος, κατάφερε βα επιστρέψει σε ένα αεροδρόμιο στην Ανατολική Αγγλία, και επρόκειτο να προσγειωθεί όταν χάλασε και ο εναπομείνας κινητήρας του. Το αεροπλάνο του από κόντρα πλακέ συνετρίβη ωστόσο ο Levy και ο πλοηγός του γλύτωσαν ως εκ θαύματος.

Ο Levy συμμετείχε σε μερικές ακόμη επιχειρήσεις χαμηλού ύψους πριν μετατεθεί σε βαρέα βομβαρδιστικά καθώς η επιχείρηση στρατηγικού βομβαρδισμού εισερχόταν στην πλέον έντονη φάση της. Η πρώτη του αποστολή αφού μετετέθη στο Σμήνος Νο 51 ήταν την 24η/25η Ιουλίου του 1943, στην εναρκτήρια Μάχη του Αμβούργου. Τρεις εβδομάδες μετά οδήγησε το Halifax του στην επιδρομή στο Peenemunde, όπου 596 βομβαρδιστικά επιτέθηκαν στις ερευνητικές εγκαταστάσεις των Γερμανών στην Βαλτική ακτή, όπου κατασκευάζονταν και δοκιμάζονταν οι πύραυλοι V-2 .

Καθώς επετίθετο στο Ανόβερο έπεσε σε αναταράξεις όταν είχε κλειδώσει το στόχο. Νομίζοντας πως είχε βληθεί από αντιαεροπορικά πυρά συνέχιζε την επίθεση. Μόνο όταν προσγειώθηκε έγινε αντιληπτό πως μια βόμβα που έπεσε από ένα αεροπλάνο πιο ψηλά, είχε χτυπήσει το πίσω μέρος του αεροπλάνου του, είχε διαπεράσει το πάτωμα χωρίς να εκραγεί.

Σε μια άλλη αποστολή πάνω από το Mannheim το αεροπλάνο του εβλήθη από τα πυρά ενός καταδιωκτικού νύκτας Messerschmitt Bf110 πριν τα πολυβόλα του το καταρρίψουν. Στις 28 Ιανουαρίου του 1944 έλαβε εντολή να βομβαρδίσει το Βερολίνο. Ήταν η 30η και τελευταία του επιχείρηση πριν αποστρατευτεί. Το απόγευμα ξεκουραζόταν πριν την απογείωση όταν του τηλεφώνησαν για να του ανακοινώσουν τη γέννηση του πρωτότοκου γιου του. Λίγες ώρες αργότερα βρισκόταν στον αέρα.

Ο Levy τιμήθηκε με το μετάλλιο DFC και πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια του πολέμου ως εκπαιδευτής σε μονάδα εκπαίδευσης βομβαρδιστικών πριν γίνει εκπαιδευτής στο Empire Flying School. Στο τέλος του πολέμου μετατέθηκε στην πολιτική αεροπορία και τα επόμενα χρόνια άσκησε μια σειρά επαγγελμάτων. Ήταν εκπαιδευτής της Air India πριν επιστρέψει στην Αγγλία το 1949 για να πετάξει βομβαρδιστικά Lancaster που μετετράπησαν σε πολιτικά που μετέφεραν καύσιμα στην Αεροπορική Βοήθεια προς το Βερολίνο.

Το 1950 εργάστηκε στους κατασκευαστές αεροπλάνων Short Brothsre στην διαπόρθμευση αεροπλάνων του Ναυτικού και στην πτήση του αεροπλάνου επικοινωνιών της εταιρείας. Δύο χρόνια αργότερα, εργάστηκε στον εθνικό αερομεταφορέα του Βελγίου, την Sabena, παραμένοντας σ' αυτήν σχεδόν για 30 χρόνια.

Μετά την αεροπειρατία, ο Levy και η οικογένειά του έλαβε αμέτρητα απειλητικά τηλεφωνήματα και υποτίθεται ότι περιήλθε σε κάποιο κίνδυνο. Έτσι πήρε μετάθεση για τις εναέριες γραμμές από το Γιοχάνεσμπουργκ. Στην αρχή του 1973 έλαβε προσωπική επιστολή της Γκόλντα Μέιρ, με την οποία τον προσκαλούσε οικογενειακώς σε μια γιορτή στο Ισραήλ. Ακόμη μία φορά έγιναν δεκτοί από ανώτατους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες.

Όταν αποσύρθηκαν τα Boeing 707 ο Levy πετούσε με Douglas DC 10, και σε πολλές πτήσεις του περνούσε επάνω από τον Βόρειο Πόλο μέχρι της ακτές των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας.

Με την άφιξη των Boeing 747, ο Levy προήχθη σε αρχι-κυβερνήτη. Πετούσε στις γραμμές του Βόρειου Ατλαντικού και στην τελευταία του πτήση, τον Σεπτέμβριο του 1981, η εταιρία προσέφερε στη γυναίκα του μια θέση εργασίας. Είχε συπληρώσει 25.097 ώρες πτήσεις σε 58 διαφορετικούς τύπους αεροπλάνων, ενώ το αγαπημένο του ήταν το Boeing 747.

Ο Levy και η σύζυγός του συνταξιοδοτήθηκαν στο Ντόβερ. Έπαιζε τακτικά γκολφ και στα ογδόντα του κατείχε την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή. Παρέμενε πιστός οπαδός της ομάδας του Blackpool.

Ο Reg Levy γνώρισε τη σύζυγό του Ντόρα, μια ιπτάμενη λοχία της WAAF, όπου υπηρετούσε στο σμήνος Νο 105 στο Νόρφολκ και παντρεύτηκαν το 1943. Απεβίωσε το 2005. Είχε μαζί της δύο γιους και δυο κόρες.