Cohen.gr 18.3.2017
Ζαν Κοέν

Ένα τηλέφωνο έκανε όλο και όλο ο Trump  στον Παλαιστίνιο ηγέτη Mahmoud Abbas και πήραν φωτιά τα τηλέφωνα και οι συσκέψεις στην ισραηλινή δεξιά με το ερώτημα τι έγινε ρε παιδιά, που θα έλεγε ο Σπύρος Παπαδόπουλος στη σειρά «οι Απαράδεκτοι».

Μάλιστα, μία αγαπημένη μου φίλη μου έστειλε μήνυμα στο messenger ρωτώντας τι είναι αυτά που διαβάζει.

Τι είπε ο Trump κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής συνδιάλεξης με τον Abbas το Σάββατο 13 Μαρτίου; Τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο.

Σύμφωνα με την εφημερίδα του Ισραήλ Haaretz, ο πρόεδρος των ΗΠΑ είπε στο Παλαιστίνιο ηγέτη ότι είναι υπέρ μιας “ολοκληρωμένης λύσης που θα τερμάτιζε την Ισραηλινο-Παλαιστινιακή διαμάχη” και πως “πιστεύει ακράδαντα ότι ήρθε η ώρα για μια συμφωνία.”

Θα μου πείτε και γι’ αυτό ταράχτηκαν οι έποικοι και κατά επέκταση και η δεξιά του Ισραήλ; Η απάντηση είναι βεβαίως διότι το κομμάτι αυτό της Ισραηλινής κοινωνίας πίστευε ακράδαντα όπως με την αποχώρηση του «διαβολεμένου Obama» που δεν τους άφηνε να χτίσουν στη Δυτική Όχθη και να παραβιάζουν ελεύθερα τα δικαιώματα των Παλαιστινίων ο Trump θα έκανε τα στραβά μάτια.

 Και κάνοντας τα στραβά μάτια θα μπορούσαν μέσα σε λίγα χρόνια να έχουν αλλάξει τη μορφή της Δυτικής Όχθης είτε  προσαρτώντας την περιοχή C, που είναι κάτω από την κυριαρχία του Ισραήλ, σύμφωνα ΜΕ την συμφωνία του Όσλο, ή ακόμα καλύτερα να προσαρτήσουν ολόκληρη τη Δυτική Όχθη, επιτρέποντΑς μόνο μικρούς αυτόνομους  παλαιστινιακούς θύλακες αλά Νότιο Αφρική επί απαρτχάιντ.  

Αυτό που δεν λάβαν υπόψη τους οι έποικοι  και η δεξιά του Ισραήλ είναι τέσσερα πράγματα.

  1. Ιστορικά οι Ρεπουμπλικάνοι ήταν αυτοί που συνήθως τερμάτιζαν τους πολέμους που άρχιζαν οι δημοκρατικοί.
  2. Η ιστορία έχει δείξει πως οι ασυμβίβαστοι κάνουν πάντα τους καλύτερους συμβιβασμούς.
  3. Η δεξιά του Ισραήλ ξέχασε πως ο Trump είναι επιχειρηματίας και μάλιστα μεγάλος που σημαίνει πως, καλώς ή κακώς, δεν καταλαβαίνει από ανθρώπινα δικαιώματα, καθαρό περιβάλλον  και άλλα τέτοια, αλλά μόνο από συμφέροντα. Αν λοιπόν θέλει να συνεχίζει να κάνει δουλειές με τις χώρες αυτές ως ΗΠΑ αλλά και οικογενειακές θα πρέπει να τα έχει καλά με τις χώρες αυτές. 
  4. Εκτός από τις παραπάνω μπίζνες, αν θέλει να κρατήσει το Ιράν και τα τσιράκια του (βλέπε Χεζμπολάχ, Χαμάς και λοιπές τζιχαντσιστικές δυνάμεις από το να αποσταθεροποιήσουν την περιοχή θα πρέπει να τα έχει καλά με τις σουνιτικές  μετριοπαθείς χώρες.

Για να μπορέσει όμως να πετύχει τα σημεία τρία και τέσσερα πρέπει οπωσδήποτε να λύσει το Παλαιστινιακό. Όχι γιατί οι ηγεσίες των συντηρητικών Αραβικών χωρών ενδιαφέρονται, κατ’ εμέ μισούν περσότερο τους Παλαιστίνιους από ότι οι Ισραηλινοί και για του λόγου το αληθές τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως οι Άραβες έχουν σκοτώσει περισσότερους Παλαιστίνιους από ότι το Ισραήλ από το 1948 μέχρι σήμερα.

Αλλά η λύση του παλαιστινιακού έχει συμβολική και συναισθηματική αξία για τους  πολίτες αυτών των συντηρητικών αραβικών χωρών. Αν αυτό δεν λυθεί, δεν θα μπορέσουν οι ηγεσίες των χωρών αυτών συνεργαστούν, προς όφελος τους φυσικά, ανοικτά και στενά με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Δεν είναι τυχαίο ότι στην πρόσφατη επίσκεψη του Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας στο Λευκό Οίκο ο Trump μόνο τούμπες δεν έκανε στην προσπάθειά του να πείσει το επισκέπτη του ότι θα κάνει ότι μπορεί για να λύσει το παλαιστινιακό ζήτημα.

Άλλωστε, το ίδιο είπε και έκανε και ο απεσταλμένος του Trump, Jason Greenblatt, στις 13 Μαρτίου (όταν συναντήθηκε με τον Νετανιάχου) και την επομένη (όταν είδε τον Abbas στη Ραμάλα). Και στις δύο περιπτώσεις συζητήθηκε το ενδεχόμενο να ξαναρχίσουν οι συνομιλίες μεταξύ των δύο πλευρών που είχαν διακοπεί το 2014.