Cohen.gr Τετάρτη 22.2.2017

Ένας Άραβας (μουσουλμάνος) φοιτητής απευθύνει ερώτηση προς τη Φοιτητική Ένωση (σ.μ. του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ). Διαβάστε την απάντηση που πήρε.

Η ερώτηση του Άραβα φοιτητή:

«Γεια σας. Ως Άραβας φοιτητής, που πληρώνει στην αρχή κάθε (ακαδημαϊκού) έτους 400 σέκελ, θέλω να σας ρωτήσω: γιατί η Φοιτητική Ένωση διοργανώνει την Ημέρα του Φοιτητή την ίδια ημέρα της κατάκτησης της Ιερουσαλήμ; Πώς, έτσι ξαφνικά, αγνοεί τους Άραβες φοιτητές, οι οποίοι αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό των φοιτητών του Εβραϊκού Πανεπιστημίου και τους εμποδίζει με έμμεσο τρόπο, αφού γνωρίζει ότι δεν μπορούν να γιορτάσουν εκείνη την ημερομηνία, να συμμετάσχουν στο πιο μεγάλο γεγονός και στο οποίο έχουν επενδύσει τα μέγιστα κατά τη διάρκεια των σπουδών μας, και το οποίο πρέπει να απευθύνεται σε όλους τους φοιτητές και στο οποίο μπορεί ο κάθε φοιτητής να πάει χωρίς να διστάζει...»

Η απάντηση που πήρε από συμφοιτητή του στην Ένωση:

Στο τέλος-τέλος γνωρίζω ποιος είναι αυτός ο τυπάκος: Itai haetzni: αναζητήστε τον στο Facebook και ξεμπροστιάστε τον. Καλά να πάθει!!!

Σουχάμπι Ία-Σάχμπι, (αγαπητέ μου φιλάρα)

Η Ημέρα των Φοιτητών θα εορταστεί δικαίως και σκοπίμως την ημέρα της Απελευθέρωσης της Ιερουσαλήμ από τη μουσουλμανική κατοχή!

Και αν υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να χαίρεσαι εσύ και οι Άραβες φοιτητές φίλοι σου στο πανεπιστήμιο, θα στο εξηγήσω σύντομα παρακάτω:

Εάν δεν είχες απελευθερωθεί από τον ζυγό της ιορδανικής κατοχής, πιθανώς να υποθέσω ότι θα ήσουν εσύ ο ίδιος καταπιεσμένος, φτωχός, αμόρφωτος και ίσως να είχες επίσης βρει και τον θάνατο διά αποκεφαλισμού σε στυλάκι Ισλαμικό Κράτος ή Αλ-Κάιντα. Δεν θα σου άρεσε αυτό, όμως, αγαπητέ μου: η ζωή σου είναι καλύτερη υπό την ισραηλινή «κατοχή» από ό,τι θα ήταν υπό οποιοδήποτε άλλο καθεστώς στη Μέση Ανατολή.

Στη Συρία θα σε είχαν σφάξει στη μάχη, θα σε είχαν βομβαρδίσει ή θα σε είχαν σκοτώσει με χημικά αέρια.

Στο Λίβανο θα είχες στρατολογηθεί στη Χεζμπολλά και θα είχες σκοτωθεί στις αποστολές της ή θα είχες εξαναγκαστεί/σκοτωθεί στον εμφύλιο πόλεμο.

Στο Ιράκ θα είχες αποκεφαλιστεί, στην Υεμένη θα είχες πυροβοληθεί στη μέση του δρόμου.

Στην Αίγυπτο θα σε είχε σκοτώσει η αστυνομική βία ή η βία των σαφαλιστικών οργανώσεων και των Αδελφών Μουσουλμάνων. Όπως φαίνεται, δεν θα ήσουν ζωντανός ούτε στην Ιορδανία (βεβαίως δεν θα ήσουν ζωντανός σε καμία από τις χώρες που ανέφερα παραπάνω), θα ήσουν φτωχός, αμόρφωτος, χωρίς πανεπιστημιακή παιδεία. Ίσως να ήσουν ζωντανός μέσα σε κάποιο νεκροταφείο στην Αίγυπτο, ίσως σε κάποιο χωμάτινο σπίτι στη βόρεια Ιορδανία, ίσως σε κάποιο κατεστραμμένο στρατόπεδο προσφύγων έξω από τη Δαμασκό.

Η αξιοπρέπειά σου θα είχε ποδοπατηθεί, τα δικαιώματά σου θα είχαν καταστρατηγηθεί, ωστόσο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ήσουν «ανεξάρτητος» και όχι «υπό κατοχή». Αλήθεια, τι τύχη! Στο κάτω-κάτω ποιος νοιάζεται αν κάποιος σου κόψει το κεφάλι, αν εξευτελίσει τη γυναίκα σου, αν κλέψει τα λεφτά σου, αν σε εξαναγκάσει να ζεις με συγκεκριμένο τρόπο, και το κυριότερο, αν είσαι κάτω από «ανεξάρτητη αραβική» εξουσία, και, Θ_ός φυλλάξοι, όχι υπό την εξουσία εκείνων των δολοφόνων Εβραίων...

Γι΄αυτό η Ημέρα της Απελευθέρωσης της Ιερουσαλήμ είναι μεγαλύτερη από όλες τις γιορτές σου Άϊ. Χάρη στη νάκμπα και τη νάχσα, εσύ μπορείς να διαβάζεις και να γράφεις, να χρησιμοποιείς το Ίντερνετ, να διαθέτεις καταναλωτικά αγαθά, όπως σε όλα τα δυτικά κράτη, να εκφράζεις δημόσια την άποψή σου χωρίς φόβο να συλληφθείς ή να εκτελεστείς, να επιλέξεις να ζεις ως κοσμικός ή θρησκευόμενος ανάλογα με το τι σου αρέσει.

Να σπουδάζεις στο πανεπιστήμιο ό,τι θέλεις –και με έξοδα του κράτους-, να απολαμβάνεις τις υπηρεσίες της κοινωνικής ασφάλισης, το τρεχούμενο νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα και την αληθινή αίσθηση της προσωπικής ασφάλειας• δεν χρειάζεται να φοβάσαι ότι κάποιος κυβερνητικός υπάλληλος θα σπάσει το σπίτι σου, θα σου ζητήσει μπαξίσι ή θα βιάσει τη γυναίκα σου ή ακόμη θα διαπράξει και φόνο. Δεν θα σου κόψουν τα χέρια, δεν θα σε λιθοβολήσουν και δεν θα σε κρεμάσουν.

Αυτή, αγαπητέ Ία, είναι η μέρα γιορτής σου και το πανεπιστήμιο γιορτάζει την Ημέρα των Φοιτητών ειδικά για σένα.

Και μια τελευταία λέξη: εμείς γιορτάζουμε την επιστροφή μας στην ιστορική μας πατρίδα, γιορτάζουμε την εθνική μας εορτή. Εσύ όμως; Εσύ γιορτάζεις μια ιδιωτική γιορτή που συμπίπτει με μια γενική εορτή.

Εσύ κέρδισες μια καλύτερη ζωή αντί για ένα πνιγμό μέσα στο καθολικό, πυκνό, κοχλαστό αίμα στο οποίο είναι βουτηγμένα τα υπόλοιπα κράτη της Μέσης Ανατολής!

Καλή τύχη! 

* Σημείωση Ζαν Κοέν: Από φίλο μου στο Ισραήλ Σαρέτ Εφρόν . Μου το έστειλε στο messenger.