Cohen.gr Τρίτη 3.12.2019
Δημήτρης Τζώρας,

Η παραίτηση του διοικητή της 114 πτέρυγας μάχης στην Τανάγρα, εξαιτίας του λαθρομεταναστευτικού, μπορεί να είναι ένα τυχαίο γεγονός. Μπορεί, όμως και να μην είναι. Οι Έλληνες στρατιωτικοί, όπως οι δικαστές, είναι πολιτικά αναλφάβητοι, ωστόσο η πολιτική σημειολογία της συγκεκριμένης παραίτησης, έχει τη δική της βαρύτητα. Η 114 πτέρυγα μάχης, στην Τανάγρα, έχει διττό ρόλο. Να αναχαιτίζει τα Τουρκικά αεροσκάφη πριν πλησιάσουν στην Αθήνα και με τους πυραύλους Exocet να βυθίζει στόχους επιφανείας. Θα λέγαμε ότι η 114 πτέρυγα έχει την σημασία που είχαν οι Αθηναϊκές τριήρεις τον 5ο αιώνα.

Δεν είναι η πρώτη φορά, που Ελληνικό πολιτικό κέντρο διοίκησης βομβαρδίζεται για λόγους συνετισμού. Οι δυνάμεις της Αντάντ το 1916, βομβάρδισαν τα ανάκτορα του Γερμανόφιλου Βασιλιά Κωνσταντίνου ΄Α, διότι τάχθηκε υπέρ της Γερμανίας και άφησε τα Γερμανο-Βουλγαρικά στρατεύματα να καταλάβουν την ανατολική Μακεδονία. Ό,τι κάνει σήμερα σύσσωμο το πολιτικό σύστημα. Τσίπρας και Μητσοτάκης, παρέδωσαν τη Μακεδονία στα χέρια της Μέρκελ και των Σκοπιανών. Η γεωπολιτική μόχλευση, μαζί με το πολιτικό ανάλογο της σημερινής εποχής, είναι ανατριχιαστικά ίδια με αυτό του 1916. Μόνο, που τον ρόλο της Αντάντ, ίσως τον αναλάβει ο Ερντογάν!

Ας δούμε το παγκόσμιο σύστημα και από μία άλλη οπτική γωνία. Θα το δούμε Αριστοτελικά, μέσα από τα μάτια της φυσικής. Εάν η νέα Αντάντ, σε πολιτικό επίπεδο, είναι ο Ερντογάν, ο Όρμπαν, ο Σαλβίνι, ο Τραμπ και ο Πούτιν, τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα για το καθεστώς και καμία εκχώρηση στην Τουρκία, την Κίνα και τη Ρωσία, δεν θα το γλιτώσει.

Για να μπορεί ένα Κράτος να ωφεληθεί γεωπολιτικά και να αυξήσει την ισχύ του, θα πρέπει πρώτα να μπορεί να παράξει Πολιτικό έργο στο εσωτερικό του. Οι διάφοροι Διεθνολόγοι – μπουρδολόγοι των καναλιών, δεν μπορούν ή δε θέλουν να πουν στον κόσμο, ότι η Τουρκία παράγει πολιτικό έργο σε παγκόσμια επίπεδα. Για να παραχθεί πολιτικό έργο, άρα και οικονομικό έργο, θα πρέπει η χώρα να μένει μόνιμα σε κατάσταση χαμηλής εντροπίας. Όταν αυξάνεται η Εντροπία μέσα στο σύστημα και κυριαρχεί η α-ταξία (Μαρξιστική - Ευρωμαρξιστική, Ισλαμομαρξιστική), όταν η χυλοποίηση της κοινωνίας πιάσει την ανώτερη τιμής της, τότε το σύστημα παύει να παράγει ωφέλιμο έργο. Α-ταξικά συστήματα είναι τα Σοσιαλίζοντα, όπως το Ευρωπαϊκό, το Κινεζικό και παραλίγο και το Αμερικανικό. Κανένα κλειστό σύστημα δε ξεφεύγει από το δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής. Ούτε το ίδιο το σύμπαν.

Το Κομμουνιστικό, το Ευρωατλαντικό και το Κινεζικό σύστημα, όπου τα πολιτικά καθεστώτα δεν αναφέρονται στις κοινωνίες, δεν λογοδοτούν στις κοινωνίες τους και δεν συμμετέχουν οι κοινωνιες τους στην άσκηση της Πολιτικής, αλλά λογοδοτούν σε υπερθεσμούς και παγκόσμια κέντρα πολιτικής και οικονομικής επιρροής. Δεν παράγουν πολιτικό έργο, άρα είναι και ανίκανα να παράξουν πραγματικό οικονομικό έργο σε μακροπρόθεσμη βάση. Ο σοσιαλδημοκρατικός μεταπολεμικός κόσμος , η λεγόμενη και Ευρωατλαντική οικογένεια, έχει αποτύχει πολιτικά και οικονομικά. Το Παγκόσμιο χρέος ξεπέρασε τα 250 τρις δολλάρια. Ασύλληπτο νούμερο! Ας πάρουμε τη Γερμανία ως παράδειγμα. Η χώρα, ζει μόνο από τις εξαγωγές της, όχι επειδή τα προϊόντα της είναι καλύτερα από των άλλων, αλλά επειδή φρόντισε οι ανταγωνιστές της να μην μπορούν μέσω των «Ευρωπαϊκών θεσμών ενοποίησης και δικαίου» να παράξουν πολιτικό έργο στο εσωτερικό τους.

Το ίδιο και οι Κινέζοι, οι οποίοι στηρίζονται σε πήλινα πόδια και η οικονομία τους είναι στον αέρα, αλλά παραμένει σχετικά ζωντανή, διότι δίδει πεισματικά ψευδή στοιχεία στους οικονομικούς οργανισμούς, που δήθεν ελέγχουν, αλλά συντηρούν, το υποτιθέμενο επιτυχημένο αφήγημα, του Κινεζικου καπιταλισμού. Το «ανήκειν» πολιτικά και πολιτισμικά, είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για τον άνθρωπο, ώστε να παράξει οικονομικό έργο. Η πολιτική μοναξιά που νιώθουν οι πολίτες - ειδικά οι Έλληνες – η οποία σημαίνει αβεβαιότητα και φόβος για το μέλλον τους, αφού αυτό καθορίζεται χωρίς τη δική τους συμμετοχή, αποτελεί τον μεγαλύτερο ανασταλτικό παράγοντα για την οικονομική ανάπτυξη.

Συστήματα αυξημένης εντροπίας και πλήρους κοινωνικής α-ταξίας, πάραξαν η Καθολική Εκκλησία, το Ισλάμ και ο Κομμουνισμός. Δεν είναι τυχαία λοιπόν, σήμερα, η πολιτική συμμαχία τους. Ο πρόεδρος Ερντογάν, μάλλον το κατάλαβε αυτό ή του το έδωσαν να το καταλάβει μέσω του αποτυχημένου Πραξικοπήματος. Τα Ελληνικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης δεν λένε ποτέ, ότι ο Γκιουλέν είχε το ψευδώνυμο Τζορτζ Σόρος της Τουρκίας. Ο Γκιουλέν, ήταν Ισλαμομαρξιστής, όπως σοσιαλίζοντες ήταν και οι Κεμαλιστές στην Τουρκία. Η Τουρκία, εάν δεν ήταν, ας το πω κομψά, κοσμική, δηλαδή σοσιαλιστική, δε θα έμπαινε ποτέ στο ΝΑΤΟ. Ο Φετουλάχ Γκιουλέν, είχε καβαλήσει το κύμα του Ισλαμομαρξισμού που κυριαρχεί σήμερα στα Ευρωπαϊκά σαλόνια, την Ελληνική ψευδοαστική τάξη, ενώ οι Κεμαλιστές, ήταν τα καρακόλια της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Ο Ερντογάν, βλέποντας, υποθέτω, την νομοτελειακή σύγκρουση της Αμερικανικής Πατριωτικής Δεξιάς και της Κομμουνιστικής Κίνας να έρχεται ταχύτατα, επέλεξε να σταθεί με το μέρος της Δεξιάς, όπως αυτή νοείται για τις Τουρκικές πολιτικές νόρμες. Ο Ερντογάν, θέλει να συνταχθεί με αυτούς που θα φέρουν τάξη στο σύστημα και θα χαμηλώσουν την παγκόσμια εντροπία. Δεν είναι Νατοϊκός και γιατί να είναι Νατοϊκός πλέον, όταν ο Γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ήταν στα νιάτα του πράκτορας της KGB? Ο Πρόεδρος Τραμπ δεν είχε πει, ότι θα διαλύσει το ΝΑΤΟ, διότι είναι πλέον ένας σοσιαλιστικός οργανισμός;

Ο Ερντογάν, για να κρατήσει τη χώρα του ζωντανή στο μεγάλο παιχνίδι, σκότωσε και φυλάκισε πολλούς Σοσιαλίζοντες. Οι υπολογισμοί λένε ότι 3 με 6 εκατομμύρια είναι οι Γκιουλενιστές στην Τουρκία, οπότε έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του. Το γελοίο του πράγματος, όμως, βρίσκεται στους ηλίθιους των Αθηνών, που νομίζουν ότι εάν προσφέρουν στον Ερντογάν το μισό Αιγαίο και την Κύπρο, θα γλιτώσουν από αυτόν. Κάνουν τεράστιο λάθος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν τάσσεται ευθέως με τις θέσεις της Ελληνικής Αριστεράς στο λαθρομεταναστευτικό, με σκοπό να δείξει στους Έλληνες ότι οι Αριστεροί, αποτελούν τον εσωτερικό εχθρό του Κράτους τους. Έξυπνος.

Εάν ο Ερντογάν θελήσει να παίξει παιχνίδι μαζί με τους ξεπουλημένους σοσιαλίζοντες Ευρωλάγνους της Αθήνας, θα πέσει πιο γρήγορα και από το Ρωσικό Σουκχόι που κατέρριψε η αεροπορία του. Το γνωρίζει και γι’ αυτό, σηκώνει όλο και πιο ψηλά τον πήχη των απαιτήσεών του, ώστε αυτές να γίνονται εξωφρενικά παράλογες. Όσο πιο πολλά του προσφέρουν οι πολιτικοί μας και οι Ευρωξεφτίλες των Βρυξελλών για να τον κατευνάσουν, τόσο τα πολιτικά καθεστώτα τους θα μένουν χωρίς κοινωνική βάση και αργά ή γρήγορα το πολιτικό προσωπικό τους θα βρεθεί είτε φυλακή είτε στον τοίχο περιμένοντας μία σφαίρα. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, της παραγωγής πολιτικού έργου, διεθνών προδιαγραφών, ο Ερντογάν είναι πολλαπλώς κερδισμένος.

Το έγραψα την πρώτη μέρα που εκλέχθηκε ο Πρόεδρος Τραμπ. Η πολιτική επανάσταση που θα φέρει, θα είναι ανάλογη της επανάστασης του Λένιν. Σήμερα, δικαιώνομαι. Το ΝΑΤΟ πλέον, είναι νεκρό και η Ευρωπαϊκή Ένωση υφίσταται μόνο στα χαρτιά. Η Πολιτική της συνοχή, έχει διαλυθεί. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω, είναι μέσα εκεί. Ένας νέος κόσμος, που θα έχει στείλει στο βαθύτερο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας τον Μαρξισμό και τον Κινεζικό Καπιταλισμό, θα αναζητήσει τον Αριστοτέλη ξανά, για να σταθεί στα πόδια του. Ο Ερντογάν, καταλαβαίνει ότι η Τουρκία δεν έχει να προσφέρει τίποτα, φιλοσοφικά χρηστικό, στον υπό διαμόρφωση κόσμο. Ο Αριστοτέλης, ως πολιτικός φιλόσοφος, είναι η προσωπικότητα που έχει μεταφραστεί από Ραβίνους και Άραβες λόγιους. Είναι ο συνδετικός κρίκος, όλων. Ο συνδετικός κρίκος, που κρατάει δεμένη όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό λοιπόν, καθιστά τον καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης, Γεώργιο Κοντογιώργη, τον πιο επικίνδυνο άνθρωπο για την Τουρκία και το μέλλον της.

Αυτή τη στιγμή, ο Ερντογάν, διαπραγματεύεται με τους χειριστές του παγκόσμιου εκουαλάιζερ, το μέλλον και την ταυτότητα του Τούρκου πολίτη. Φοβάται, ότι ο Αριστοτέλης θα καταπιεί την Τουρκική ταυτότητα και προσπαθεί να κρατήσει ό,τι μπορεί ζωντανό. Θα ξαναπώ λοιπόν, ότι η Τουρκία μοιάζει με την Ιαπωνία, προ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η πολιτική και πολιτισμική θέση του Αυτοκράτορα, ήταν το παν για τους Ιάπωνες, που πολέμησαν μέχρις εσχάτων γι’ αυτόν και την Ιαπωνική τους ταυτότητα. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ερντογανική Τουρκία. Ίσως θελήσει να φάει μερικές βόμβες, πριν γίνει στον μετασοσιαλιστικό κόσμο, παγκόσμια οικονομική δύναμη, όπως η Ιαπωνία.

Η Ελλάδα, για πρώτη φορά τα τελευταία 200 χρόνια, στέκεται στη λάθος πλευρά της ιστορίας. θα το ξαναπώ για να το εμπεδώσουν. Ο Τσίπρας, ο Κοτζιάς και ο Παυλόπουλος θα πάνε φυλακή. Με τον εύκολο ή το δύσκολο τρόπο. Τα ντόμινο που έριξε το Σκοπιανό, είναι ασύλληπτα. Τώρα, ίσως αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι έκαναν. Απλά, όσοι γνωρίζουν τη Μέση Ανατολή και τη δημιουργία του ψευτο-Παλαιστινιακού μύθου, ανάλογου του ψευτο-Μακεδονικού, θα ξέρουν, ότι αυτά που έχουν συμβεί εκεί, τα τελευταία 50 χρόνια, μόνο καλός οιωνός δεν είναι για την περιοχή μας. Υπάρχει επίσης, όπως έγραψα παραπάνω και το 1916, ως το Βαλκανικό ιστορικό ανάλογο.

Επειδή μέσα στο πολιτικό ευρωσύστημα δεν υπάρχει οικονομικό μέλλον, ο Μητσοτάκης προσπαθεί να φέρει, μαφιόζικα, Κινέζικα κεφάλαια για να κρατηθεί ζωντανό τα σάπιο καθεστώς. Επιστράτευσαν μέχρι και τον πεθαμένο πολιτικά, Καραμανλή, για να σώσουν το μαγαζάκι τους. Μάλλον πάλι δεν κατάλαβαν τι συμβαίνει στο Χονγκ Κονγκ. Ο Καραμανλής, κουμπάρος του Ερντογάν, φίλος του Πούτιν και πολιτικός μεσάζοντας των Κινεζικών κεφαλαίων, θεωρούν ότι είναι αυτός, που θα σώσει το σύστημα από το πεπρωμένο του. Ο Κώστας Καραμανλής, που δεν κρατάει πλέον ούτε τα προσχήματα στον πανικό του, προτάσσει, ξεδιάντροπα, όπως πάντα, τις γεωπολιτικές προτιμήσεις των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών, που θέλουν στενές σχέσεις με Ρωσία και Κίνα. Ο Καραμανλής, δεν είναι ένας νέο-Σταλινικός, σαν τον Πούτιν, που μπορεί να κάνει παιχνίδι και με το Ράιχ και με τις ναυτικές δυνάμεις, όπως έκανε ο Στάλιν. Είναι πολιτικό homunculus και τοξικά Γερμανόφιλος.

Από την άλλη, ο Αντώνης Σαμαράς, στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, έδειξε να έχει διαβάσει καλύτερα, γεωπολιτικά, τη φάση και αποστασιοποιείται δυναμικά από τους σάπιους Καραμανλήδες, τους Ευρωσαλιάριδες, όπως ο Μαργαρίτης Σχοινάς, αλλά και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Για να δούμε..

Ας λάβουμε υπόψη, ότι οι Βρετανοί, που έχουν ακόμα δυνατά ερείσματα στην Ελλάδα, δεν έχουν μπει δυναμικά στην παγκόσμια σύγκρουση των ιδεολογιών…

 

Δημήτρης Τζώρας, Πολιτικός